برخی چنین گمان می‌کنند که در وادی سیر إلی الله، دانستن و درس خواندن و کسب معرفت، چندان کارساز نیست، و زمانی کار درست می‌شود که انسان دست به کار شده و در مسیر سلوک قدم عملی بردارد. ولی این گمان، دیدگاه صحیحی نیست؛ انسان باید حرف بشنود و از این طریق بر معرفت خویش بیفزاید، و در کنار آن دست به کار شده و در وادی سلوک عملی نیز، قدم بردارد. گاه با شنیدن و دانستن یک نکته، کاری را که شاید بدون دانستن و شنیدنش، ممکن است بیست سال به طول انجامد، در طول یک سال به انجام می‌رسد. حرف شنیدن چنین اثری دارد، چرا که چشم و گوش آدمی را می‌گشاید. از همین‌رو اهل بیت علیهم السلام به دانستن و تعلیم معارف بسیار تشویق نموده‌اند.
🌴پیرمردی از اصحاب امام صادق علیه‌السلام نزد ایشان آمد و سؤالی از حضرت پرسید. حضرت با بیانی تأمل برانگیز در پاسخ به او چنین فرمود: «برای تو نیست که در سن پیری چنین سؤالی بپرسی. تو باید این معارف را در جوانی تحصیل می‌کردی و اکنون این‌گونه امور را بدانی.»
🍀دانستن برخی امور در دوران جوانی، در طی سریع مسیر بسیار یاری‌رسان است. دیده شده جوان‌هایی بسیار پاک که تا حدودی نیز توفیقات الهی همراهشان بوده و انواری بر دلشان تابیده و چیزهایی هم برایشان حاصل شده است، اما چون استاد و راهنما نداشته و از راه گوش معارف را نشنیده‌اند، پس از مدتی سر از بیراهه در آورده‌اند.
✅ با این توضیحات می‌توان چنین نتیجه گرفت که ورود درست و همه جانبه در وادی سلوک نیاز به ایمان و معرفت عمیق دارد.